Over Evelien
Als ik terug kijk op mijn leven was er altijd wel een bepaalde zwaarte en donkerte bij mij. Alsof ik de wereld door een grijze sluier waarnam. Ik was fysiek aanwezig, maar was niet helemaal hier. Periodes voelde ik me diepongelukkig, en snapte niet waarom. En meestal voelde ik me prima, niet ongelukkig, maar ook niet echt gelukkig. Ik leefde, maar niet echt.
Na mijn scheiding in 2015 kwam een periode van slecht slapen, een moeheid en zwaarte die vaak aanwezig was, een somberte die moeilijk te definiëren was en aanwezig bleef, (sociale) angsten, fysieke pijn en benauwdheid. Mijn lichaam was duidelijk met mij aan het communiceren, ik durfde alleen nog niet te luisteren en wist ook niet hoe. Mijn strategie? Distantiëren. Door weg te gaan met mijn aandacht van mijn lichaam, van mezelf, om die pijn, dat verdriet maar niet te hoeven voelen, wist ik te overleven. Maar overleven is geen leven. Dit was niet hoe mijn leven bedoeld was, vertelde een innerlijk weten.
Tijdens deze periode waarin ik mezelf steeds minder goed kon voelen, is mijn reis naar binnen begonnen, terug mijn lichaam in. Vertrouwend op de wijsheid en helende intelligentie van mijn lichaam.
Door terug te gaan mijn lichaam in, ben ik weer gaan leren voelen. Maar hoe doe je dat, hoe blijf je in verbinding met jezelf en geef je ruimte aan een gevoel dat zo groot lijkt? Stapje voor stapje, beetje bij beetje toelaten is voor mij de weg gebleken. De weg naar binnen, is de weg eruit geworden.
De weg naar binnen zal nooit een eindpunt hebben, geloof ik. Het wordt meer en meer een ontdekkingsreis die steeds een stukje dieper naar binnen mag gaan waar zich weer nieuwe lagen ontvouwen. Ik ben van deze reis gaan houden, wat een diepgang, en een pure schoonheid is zich in mijn lichaam aan het ontvouwen. Leven is zich aan het laten zien, in al haar kleur, rijkdom, volheid, puurheid en rauwheid. Rauwheid, want het is niet allemaal maar liefde en licht. De donkerte, afgescheidenheid en pijn is net zoveel onderdeel van leven als de liefde en het licht. Ik ervaar door diep die donkerte in te durven duiken, vanuit een onvoorwaardelijke aanwezigheid, door ook die donkerte te omarmen, zich pure liefde en licht als vanzelf ontvouwt. Waarin je niets hoeft te doen, niet te visualiseren, te manifesteren of te affirmeren, alleen maar door te "zijn".
Deze weg naar binnen, het weer leren voelen, heeft voor iedereen een andere ingang geloof ik. Voor mij is die ingang Reiki, Yin Yoga en Ademwerk gebleken. In al deze benaderingen kan ik een diepgang raken, aanwezig blijven in wat omhoog komt en de helende wijsheid van mijn lichaam laten spreken.
De ingang naar verbinden met je levensenergie
Ik geloof in een universele wijsheid, een universele levensenergie die er altijd is. Die aanwezig is in alles dat leeft, dus ook in ons lichaam. Ik noem deze energie Reiki of adem (prana), andere mensen noemen het bijvoorbeeld God of De Bron. Met Reiki behandelingen vorm ik het kanaal om deze helende levensenergie via mijn handen door te geven aan andere mensen, mezelf, dieren, bomen of planten. En met ademwerk laat ik mensen verbinden met deze levensenergie in de vorm van hun adem om hun eigen helende vermogen te ervaren. Yin yoga is voor mij ondersteunend in het kunnen laten stromen van deze levensenergie. Je fysieke lichaam vrijmaken op die diepere lagen in je lichaam, helpt die levensenergie vrij te laten stromen in je lijf en in je leven. Dit alles ben ik inmiddels als mijn levensmissie gaan zien. Je lichaam vrij maken, jezelf vrijmaken, leven!